Oordeelloos, nieuwsgierig en menselijk

Als kind was ik stilletjes en verlegen.

Ik ben opgegroeid in Eindhoven en later verhuisd naar Den Helder. Een plaats waar ik nooit echt kon aarden. Ik werd gepest door mijn zachte 'G'  en omdat ik simpelweg 'anders' was.

Ook mijn thuis situatie was niet altijd prettig en vond ik mijn draai niet. Ik was vaker van huis dan dat ik thuis was en al vroeg in aanmerking kwam met drugs, uiteindelijk gebruikte ik alles dat los en vast zat.

Ik zette een masker op; een schild om mijn kwetsbaarheid te verbergen. Afleiding zoeken van mijzelf. Dit was, dacht ik, mijn redder, maar het liet mij leeg voelen.

Ik begon bij Defensie. Ik leerde discipline en kon mijn ei kwijt in krachttraining. Het tillen van zware gewichten en vechten tegen weerstand zorgt ervoor dat je je lichaam steeds beter leert begrijpen.

Je komt jezelf tegen door écht de grenzen van je kunnen op te zoeken.

Door te luisteren merkte ik dat het vooral een intern stemmetje was dat het lastig vond, in plaats van mijn lichaam.

Maar ondanks deze vooruitgang bleef er een leegte.  Feesten, wegrennen van mezelf en mijn gevoelens.

Als een kip zonder kop door het leven hollen op zoek naar die wijsheid in mij.

Mijn lichaam gaf signalen dat dit niet vol te houden was, maar ik wilde het niet begrijpen. 

Ik stopte weg alsof het er niet was, met een ernstige rugblessure als gevolg. Het dwong me uiteindelijk om echt naar mijn lichaam te luisteren. Geforceerd rust nemen en een lange revalidatie vol ups en downs leidden me naar specialistische hulp.

Dit was het begin van mijn echte zoektocht: hoe blijft mijn lichaam toch reageren, terwijl er in mijn lichaam zelf niks aan de hand lijkt te zijn? 

Ik doorliep trajecten bij psychologen, coaches en therapeuten en experimenteerde met plantmedicijnen in een poging de signalen van mijn lichaam te begrijpen.

Ondanks dat ik vooruitgang boekte, boekte ik pas écht vooruitgang toen ik alle externe hulp losliet en me volledig op mezelf richtte.

Ik moest een ander pad inslaan, een pad richting mezelf.

Ik werd nieuwsgierig naar waar mijn lichaam toe in staat was en wat het mij kon vertellen en begon me bewust te worden van de signalen van mijn lijf. Daardoor begon mijn bewustwording te groeien. 

Ik maakte andere, bewuste keuzes op het gebied van voeding en beweging.

Ik begon steeds meer wegwijs te worden in mijn lichaam.

Maar de oplossing naar een pijnvrij en gezond lichaam bleek niet alleen in het lichaam te zetten, maar ook grotendeels in het brein. 

Alles dat je meemaakt en de bijbehorende keuzes hebben een impact op je lijf.

Blijf jij wegrennen voor het échte probleem, dan zal je lichaam je altijd terug blijven fluiten.

Om die reden is het mijn missie geworden om mensen ondersteuning te bieden in het (terug)vinden van connectie tussen brein en menselijk lichaam. Zodat zij met de opgedane bewustwording en nieuwsgierigheid weer wegwijs worden in hun eigen lichaam. Zodat zij op den duur niet meer afhankelijk zijn van anderen voor hun lichamelijke gezondheid, maar hier zelf hun weg in vinden.